آنچه را که انسان براى شکم و غریزهى جنسى و لذت جسمى و کیف خیالى بخواهد و مخالف خواستهى حق باشد مصداق شهوت حرام است.
انسان باید با یاد خدا، توجه به قیامت، عقوبت گناه و فرجام خطرناک معصیت، نفسش را از هوا و هوس و شهوات حرام و خواستههاى ضد حق باز دارد، که این بازداشتن جزایى و مزدى جز بهشت ندارد:
«وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى* فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوى» «1».
و اما کسى که مقام پروردگارش را بترسد و نفسش را از هوا باز دارد، همانا بهشت جایگاه اوست .
این مطلب فقط به اعضا نمایش داده میشود
...........لطفا عضو شوید...........