حضرت علی اصغر علیه السلام
یكى از فرزندان امام حسین (ع) كه شیر خوار بود و از تشنگى، روز عاشورا بى تاب شده بود. امام، خطاب به دشمن فرمود: از یاران و فرزندانم، كسى جز این كودك نمانده است. نمی ببینید كه چگونه از تشنگى بى تاب است؟
در"نفس المهموم" آمده است كه فرمود: " ان لم ترحمونى فارحموا هذا الطفل"در حال گفتگو بود كه تیرى از كمان حرمله آمد و گوش تا گوش حلقوم على اصغر (ع) را درید. امام حسین(ع) خون گلوى او را گرفت و به آسمان پاشید.(1)
در كتابهاى مقتل، هم از"على اصغر"(ع) یاد شده،هم از طفل رضیع (كودك شیرخوار)و در اینكه دو كودك بوده یا هر دو یكى است، اختلاف است.
در زیارت ناحیه مقدسه، درباره این كودك شهید، آمده است: "السلام على عبد الله بن الحسین، الطفل الرضیع، المرمى الصریع، المشحط دما، المصعد دمه فى السماء، المذبوح بالسهم فى حجر ابیه، لعن الله رامیه حرملة بن كاهل الاسدى".(2) و در یكى از زیارتنامه هاى عاشورا آمده است:" و على ولدك على الاصغر الذى فجعت به" ز این كودك،با عنوانهاى شیرخواره، شش ماهه، باب الحوایج، طفل رضیع و...یاد می شود و قنداقه و گهواره از مفاهیمى است كه در ارتباط با او آورده می شود.
طفل شش ماهه تبسم نكند پس چه كند
آنكه بر مرگ زند خنده، على اصغر توست
"على اصغر، یعنى درخشانترین چهره كربلا، بزرگترین سند مظلومیت و معتبرترین زاویه شهادت... . چشم تاریخ، هیچ وزنه اى را در تاریخ شهادت، به چنین سنگینى ندیده است."(3) على اصغر را باب الحوائج می دانند،گر چه طفل رضیع و كودك كوچك است، امّا مقامش نزد خدا والاست. (4)
در گلخانه شهادت را می گشاید كلید كوچك ما
مطالب مرتبط
رستگاران ماه رمضان ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
نویسندگان
لینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
نظر شما در مورد قالب سایت ؟
پیوندهای روزانه
آمار سایت